Ya sen? Sen kimsin?, diye soruyorum ayağımın dibinde farkettiğim minicik yaratığa.
Ben Kurtçuk'um diye tekrarlıyor. Aptal ve yavaş bir hayvancık.
Derim üzerinden nefes alıyorum, sindirimim de bedenimin tamamını kapsıyor. Annem, ben doğduktan hemen sonra dedi ki bana: Üzülme Frederik. Sen ne akıllı ne de güzelsin. Kanatların yok. Ayakların bile yok. Ama sürünerek yalakalanırsan, her yere ulaşabilirsin.
